بر اساس نگرش سیستمی ،هیچ جنگی شروع نمی شود و ادامه پیدا نمی کند، مگر آنکه به تعداد کافی افراد جنگجو و جنگ طلب وجود داشته باشد.
اگر به تقدیر و تشکر و قربونت برم هایی که به بهانه سرداری در جنگ نرم ،نثار امثال حسین شریعتمداری ها می شود نگاه کنید،از خودتان خواهید پرسید که اگر فضا تلطیف و آرام شود و طرفین از نزاع رودرو و پرده دری دست بردارند،واقعا دیگر کسی سراغ کیهان و اسناد من درآوردی و استدلالات آب دوغ خیاری اش،خواهد رفت؟
در آن صورت، ضرر دهی این موسسه رشد بیشتری خواهد یافت و حسین آقا در لحظه های تنهایی اش،برای اعضای تحریریه این چنین پیامک خواهد فرستاد که: شهادت قسمت ما می شد ای کاش!
